برخی از مردم تصور می کنند که با گرفتن روزه، به بیماری زخم معده مبتلا می شوند، در حالی که این تصور اشتباه است. روزه داری هیچگاه منجر به بروز زخم معده در افراد نمی شود.

 همچنین افرادی که مبتلا به زخم معده هستند نیز با گرفتن روزه، هیچگونه مشکلی برایشان پیش نمی آید و وضعیت بیماری شان وخیم نمی شود.

روزه هیچ تاثیر منفی در پیشرفت بیماری های گوارشی ندارد.

روزه‌داری احتمال ابتلا به زخم اثنی‌عشر یا زخم‌معده را افزایش نمی‌دهد، ولی رعایت رژیم غذایی مناسب طی روزه‌داری موجب می‌شود علائم گوارشی مانند سوءهاضمه، نفخ و یبوست کمتر شود.

اگر بیماران مبتلا به زخم معده و حتی کسانی که از ناراحتی سوء هاضمه رنج می برند، ‌داروهای خود را در ماه رمضان به موقع مصرف کنند، به آسانی می توانند روزه بگیرد.

بیماران مبتلا به رفلاکس نیز می‌توانند روزه بگیرند، ولی باید هنگام سحر داروی خود را مصرف کنند. در بیماری رفلاکس، اسید معده به مری بر می گردد و به اصطلاح، فرد ترش می کند.

گروه بسیار کمی از بیماران هستند که زخم هایی در معده دارند که با گرسنگی بیش از اندازه، دردشان بیشتر می شود که گرفتن روزه به آنان توصیه نمی شود.

به طور کلی در شرایطی که پزشک تشخیص می‌دهد بیمار دچار زخم فعال (درمان نشده) اثنی‌عشر یا معده است، چون روزه‌داری می‌تواند موجب خونریزی شود،

بهتر است فردروزه نگیرد. ولی در سایر موارد مانند زخم‌هایی که درمان شده یا سوءهاضمه و ورم معده (گاستریت)، روزه‌داری با نظر پزشک بلامانع است.

فردی که به بیماری‌های گوارشی مبتلاست، حتما باید قبل از شروع ماه رمضان برای درمان به پزشک مراجعه کرده و با مشورت او داروهایش را حتما هنگام سحر و افطار مصرف کند.

بر اساس علائم گوارشی فرد، غذاهای محرک مانند فست فودها و سس‌ها و همچنین انواع نوشیدنی‌های گازدار و حبوبات طی ماه رمضان باید با دقت بیشتری مصرف شود.

بنابراین توصیه می‌شود افرادی که مشکل خاصی ندارند، روزه‌هایشان را بگیرند، ولی رژیم غذایی‌ را نیز با دقت بیشتری انتخاب و طی این ماه از پرخوری اجتناب کنند.

همچنین بعد از خوردن سحری بلافاصله نباید خوابید، به خصوص کسانی که بیماری گوارشی دارند. در غیر این صورت بهتر است شام را دیر بخورند، ولی سحری نخورند.

منابع:

ایرنا - دکتر شهرام آگاه، فوق تخصص گوارش و کبد

ایسنا - دکتر ملک زاده، فوق تخصص گوارش و کبد